woensdag 11 maart 2015

"Herstellen doe je thuis" is de nieuwe leus in GGZ-land. Deze slogan is bedoeld om de ambulantisering kracht bij te  zetten. Behandelingen moeten zoveel mogelijk thuis of poliklinisch plaats vinden, opnames moeten  zo kort mogelijk zijn. Dat klinkt prachtig, maar of het werkelijk tot betere zorg leidt, is nooit aangetoond. Het zijn in elk geval de verzekeraar en de minister die er garen bij spinnen. Sommige collega's hebben de leus zo geïnternaliseerd, dat ze zelfs beweren : "in een kliniek wordt niemand beter." Onzin natuurlijk. De mensen  die worden opgenomen zijn  ernstig in de war of depressie of of suïcidaal en de meeste mensen gaan de kliniek gelukkig beter uit dan dat ze erin kwamen. Een probleem met de gedwongen inkrimping van bedden is dat het vaak niet mogelijk is om iemand die moet worden opgenomen  direct op te nemen. Vaak moeten mensen eerder met ontslag worden gestuurd dan dat ze zelf prettig vinden. En daar zien we hoe leeg en hol de woorden zijn waarmee de minister ons denken probeert te beïnvloeden.  Als er werkelijk marktwerking in de zorg zou bestaan, zou de wens van de patiënt om zo snel en zo lang als nodig te kunnen worden opgenomen toch bepalend zijn?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten