maandag 2 februari 2015

Psychiatrie in het groen

Vanmorgen op mijn werk zat de koolmees te fluiten. Hij zat in een klein boompje, vlakbij het gebouw waar ik naar binnen moest. In de stam van dat boompje zag ik kleine gaten- holen, zou je kunnen zeggen- die hij waarschijnnlijk al als broedplaats op het oog had.
Veel psychiatrische klinieken staan in mooie parken, met oude bomen, waar ook spechten kunnen broeden, water, waarin altijd wel wat eenden of meerkoeten zitten en een kleine boerderij met geiten, kippen of varkens. Dat geldt in elk geval voor de klinieken die op de oude gestichtstterreinen zijn gebouwd. In de tijd van die oude gestichten was de gedachte dat een park goed was voor psychiatrisch  patiĆ«nten. En hoe vanzelfsprekend dat ook is, die gedachte is verlaten en bij nieuwbouw van moderne klinieken wordt meer naar bereikbaarheid.gekeken dan naar groen.
Des te opmerkelijker als je bedenkt dat de onderzoeken die er zijn, juist wijzen op de mogelijk schadelijke invloed van de stad. Zo is bij mensen met de aanleg om psychotisch te worden, de kans op een psychose extra groot als ze opgroeien in de stad.
De kliniek waar ik werk, staat in een oud gestichtspark. Dat is in elk geval fijn voor de lunchpauze van de medewerkers. Op de paal waar hij elk jaar broedt, stond twee weken geleden al even de ooievaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten